حرمت آثار مادی و معنوی

این روزها از گوشه و کنار زمزمه هایی شنیده می شود که گویا ساختن و آب گیری سدی در نزدیکی شیراز و ایجاد تونل برای مترو در شهر اصفهان ، موجبات ویرانی چند اثر تاریخی و ملی را فراهم می آورد .البته نمی دانم که این ادعا تا چه اندازه واقعیت دارد و از جنجال و هیاهوی سیاسی به دور است اما چنانچه این مطالب درست باشد جای تاثر و تاسف دارد.سال گذشته ایجاد ساختمانی برج مانند در شهر اصفهان به واسطه این که دور نمای یکی از بناهای مشهور را از زیبایی می انداخت سرو صدای زیادی به پا کرد چنانچه موجب دخالت سازمان یونسکو هم فراهم شد ....
برای فرهنگ و تمدن تعریف های گوناگونی شده است . دکتر شریعتی تعریفی نزدیک به این مفهوم از فرهنگ و تمدن می دهد که :  "... مجموعه آثار مادی و معنوی به جا مانده یک ملت را فرهنگ و تمدن آن ملت گویند."
بنا بر این مفهوم بنا های تاریخی یک سرزمین جزئی از تمدن آن سرزمین به شمار می آیند . بناهای تاریخی از آنجا که به عنوان جزئی از هویت یک ملت به شمار می آیند دارای حرمت و احترام هستند .بناهایی مانند پاسارگاد تخت جمشید  ، عالی قاپو ، مسجد کبود تبریز ، و.... جزئی از هویت تاریخی ملت ایران به شمار می روند.
این بنا های تاریخی  بیانگر بخشی از تاریخ پر فراز و نشیب ملت ایران بشمار میروند و تنها به ملت ایران تعلق ندارند بلکه به عنوان بخشی از تاریخ و تمدن بشری به حساب می آیند پس در این صورت  تنها به ملت ایران تعلق ندارند بلکه در مقیاسی بزرگتر جزئی از تاریخ بشر در شمار آورده شده و تعلق به جامعه بشری دارند.
احترام و اهتمام در نگهداری و حفظ این سرمایه های ملی احترام به  ملت ایران و جامعه بشری به حساب می آید ،
 مطابق ماده ۵۸۸ قانون مجازات اسلامی " هر کس به تمام  یا قسمتی از ابنیه ،اماکن و محوطه ها و مجموعه های فرهنگی _ تاریخی یا مذهبی که در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسیده است یا تزیینات ، ملحقات ، تاسیسات ، اشیا و نقوش منصوب یا موجود در اماکن مذکور که مستقلاً نیز واجد حیثیت فرهنگی _ تاریخی یا مذهبی باشد ، خرابی بوجود آورد ، علاوه بر جبران خسارت وارده ، به حبس یک الی ده سال محکوم می شود " .
در روزگار کنونی با توجه به پیشرفت دانش بشری و فراهم بودن امکانات مادی و تکنولوژی ساختن سد های بزرگ و ایجاد تونل های زیرزمینی برای مترو بناهای از این دست کاری سهل و آسان  می باشد و هیچ کس نمی تواند منکر نیاز جامعه به این تاسیسات باشد اما از نشانه های انسان خردمند آن است که میان دو خیر  آن را که شایسته تر است و بین دو و یا چند شر آنرا که ضرر و زیان کمتری را به دنبال دارد انتخاب می کند.
چنانچه در زمانی فرد یا افرادی اقدام به ایجاد سازه ، بنا ، و یا تاسیساتی  نمایند و با این عمل خود موجبات ویرانی بناهای تاریخی را فراهم نمایند ، نه تنها سرمایه های مادی ملتی را بر باد داده اند بلکه نام خود را هم در ردیف دشمنان و غارتگران  ملت نیز ثبت خواهند کرد.

 
پی نوشت : همین الان که نوشته های بالا را در شبکه قرار می دادم روزنامه همشهری امروز  ۷آذر 1385دو گزارش در این زمینه داشت .

تخریب دوباره شهر عیلامی ارجان  
میراث فرهنگی ایران - گروه شهری:
سدسازی و فعالیت‌های کشاورزی، بیشترین آسیب را به محوطه‌های تاریخی 6 هزار و 500 ساله شهر عیلامی وارد کرده است.
سد مارون و لایروبی اخیر کانال‌های آبیاری شرکت سدسازی مارون به تخریب بیشتر اراضی باستانی شهر ارجان منجر شد...محدوده قدیم که بیشتر در کرانه رودخانه مارون قرار دارد از رهگذر فعالیت‌های ساختمانی، به‌ویژه احداث سد شهدا روی رودخانه مارون و دیگر الحاقات آن آسیب فراوان دیده .....
 
چشم انداز نقش رستم در معرض تهدید  
میراث فرهنگی ایران - گروه علمی فرهنگی:
عبور راه‌آهن از مقابل نقش رستم در مجموعه تخت جمشید (پارسه)، با توجه به زیرسازی که برای این خط انجام می‌شود، دید و حریم منظری نقش رستم را از میان می‌برد.
خاک‌ریزی که برای زیرسازی این خط آهن انجام می‌شود، پنج تا هشت متر ارتفاع دارد ......

چشم انداز نقش رستم در معرض تهدید

تخریب دوباره شهر عیلامی ارجان